گریه تمام موجودات در سوگ شهادت سید الشهداء

شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت می کند در کتاب علل الشرایع و امالی باسند واحد خود از جبله مکیه ، که او گفت : از میثم تمار شنیدم که می گفت : سوگند بخدا که این امت ، فرزند پیغمبر خود را در روز دهم محرم می کشند و دشمنان خدا آنروز را روز برکت قرار می دهند ، و این امریست که از علم خدا گذشته و از قضای محتوم بوده و بر اساس عهدیکه امیرالمؤمنین علیه السلام با من نموده است ، من از آن آگاهی یافته ام .

امیرالمؤمنین بمن خبر داد که تمام موجودات بر فرزند پیغمبر گریه می کنند حتی درندگان در بیابانها و ماهیان دریاها و مرغان بر فراز آسمان .

و گریه می کنند بر او خورشید ، و ماه ، و ستارگان ، و آسمان ، و زمین ،

و مؤمنان از انس و جن ، و تمام فرشتگان آسمانها ، و رضوان : خازن بهشت ، و مالک : پاسبان دوزخ ، و فرشتگان پاسبانان ، و نگاهدارندگان عرش ، و آسمان .

و در آن هنگام ، خون و خاکستر ببارد .

سپس میثم گفت : واجب است لعنت خدا بر قاتلان حسین علیه السلام ، همانطور که بر مشرکینی که با خدا خدای دگری را شریک قرار می دهند ، واجب شده است و همانطور که واجب است بر یهود و نصاری و مجوس .

جبله می گوید : گفتم : ای میثم!چگونه مردم روز قتل حسین را روز برکت قرار می دهند ؟

در آن هنگام میثم گریست و گفت : طبق حدیثی مجعول که خود آنها وضع نموده اند ، گمان می کنند که عاشورا روزیست که در آن خداوند توبه آدم را قبول نمود در صورتیکه خداوند توبه آدم را در شهر ذی الحجه قبول نمود .

و گمان می کنند که در آن خداوند توبه داود را قبول نمود ، در صورتیکه توبه داود در شهر ذی الحجه پذیرفته شد .

و گمان می کنند که در آن خداوند یونس را از شکم ماهی خلاصی داد ، در صورتیکه خداوند او را در ذی القعده از شکم ماهی بیرون آورد .

و گمان می کنند که در آن روز کشتی نوح به ساحل نجات نشست ، در حالیکه آن کشتی در روز هجدهم از ذی الحجه به ساحل نشست .